ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΙΣΤΟΥΛΑΣ (Επιμέλεια),  Νομοθεσία για τα άτομα με αναπηρίες. Τόμος Α΄, Προνοιακή Νομοθεσία,  Αθήνα-Κομοτηνή 2006, 588 σελ.

Πρόλογος ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. 

Το Ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλειας πάσχει από αποσπασματικότητα και έλλειψη συντονισμού, γεγονός που αποτυπώνεται και στην έλλειψη κωδικοποίησης της σχετικής νομοθεσίας. Η πολυνομία, η ασάφεια και οι δυσχέρειες πρόσβασης και ερμηνείας του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, εκτός από τις όποιες δυσμενείς συνέπειες στη δυνατότητα σχεδιασμού και υλοποίησης παρεμβάσεων κοινωνικής πολιτικής, επιτείνουν την ήδη διογκωμένη περιθωριοποίηση των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων πληθυσμού. Όπως άλλωστε αναφέρει ο καθηγητής Ξενοφών Κοντιάδης: «…Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι ο αποκλεισμός από τη συμμετοχή στην κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ζωή, τουλάχιστον όσον αφορά ορισμένες μορφές αναπηρίας, δεν οφείλεται στις αδυναμίες ή τις ιδιομορφίες της εκάστοτε αναπηρίας καθεαυτής, αλλά συνιστά αποτέλεσμα κοινωνικού ή “αρχιτεκτονικού” ρατσισμού». 

Το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου ανέλαβε να συλλέξει και να εκδώσει σε ένα ενιαίο κείμενο το διάσπαρτο θεσμικό πλαίσιο των σημαντικότερων και πλέον αντιπροσωπευτικών προνοιακών προγραμμάτων, με σκοπό να εξασφαλίσει σε κάθε ενδιαφερόμενο άμεση και ευχερέστερη πρόσβαση στο «δύσβατο» πεδίο του κοινωνικού δικαίου στην Ελλάδα.